پوریا عالمی در روزنامه شرق نوشت:
ما چسبیدیم به انتخابات که چیزی به دست بیاوریم، درحالیکه باید دودستی بچسبیم به جیبمان که چیزی از دست ندهیم. در صفحه حوادث روزنامه «شرق» داستانی خواندیم که ازش کلی درس میشود گرفت. داستان این است: مردی حدودا ٤٠، ٤٥ساله به یک موبایلفروشی میرود و یک آیفون۶ انتخاب میکند و بعد از توی کیفش کاغذکادو درمیآورد و میگوید کادوش کنید که شب به همسرم بدهم. فروشنده کادو میکند و گوشی کادوپیچشده را میدهد به خریدار. خریدار عابربانکش را میدهد دست فروشنده و فروشنده حالا نکش کی بکش، ولی عابربانک نمیکشد و کم میآورد. خریدار هم میگوید پس این کادو پیش خودتان بماند من بروم پول بیاورم و کادو را از کیفش درمیآورد و میدهد دست فروشنده و از مغازه خارج میشود و میرود که میرود. متوجه شدید؟ خریدار یک کادوی توخالی جای جعبه کادویی که توش آیفون۶ بوده از کیفش درمیآورد و با آیفون۶ از مغازه بیرون میرود.
ما از این داستان چند درس میگیریم که دچار آچارکشی نشویم:
۱- اگر فروشنده هستیم آیفون۶ نفروشیم. اگر فروختیم کادو نکنیم. اگر کادو کردیم هدیه را بازنکرده پس نگیریم.
۲- اگر خریدار هستیم آیفون۶ نخریم. صبر کنیم برایمان کادو بیاورند.
۳- اگر کسی چیزی از ما گرفت و گذاشت توی کیف یا جیبش و همانچیز را از توی جیب یا کیفش درآورد و به ما پس داد، حتما زنگ بزنیم پلیس.
۴- الان کار به جایی رسیده که اگر به کسی دست دادیم و سلاموعلیک کردیم، حتما باید انگشتهامان را بعدش بشماریم که کم نشده باشد، آیفون۶ که جای خود دارد.
۵- الان در مرحلهای هستیم که هر ١٠ قدم یک دوربین مداربسته در خیابانها و مغازهها نصب شده اما گویا کفاف نمیدهد. ما پیشنهاد میکنیم دولت تصویب کند دوتا دوربین مداربسته روی شانه چپ و راست آدمها نصب شود تا ببینیم کی به کی است.
٦- معلومدار است که اصلا قضیه شوخیبردار نیست. همین الان پایتان را از کفش دربیاورید ببینید به پای کی نوشته شدید. سریع... چک کنید.

برای مشاهدهی هر وبسایتی میتوان از URL (مانند: www.Avang.ir) و IP آدرس (مانند: 130.185.72.97) مربوط به آن بهره برد. امّا همانطور که میدانید، به خاطر سپردن آدرس وبسایت بسیار سادهتر از IP آدرس آن است. از آنجایی که کامپیوترها با اعداد و ارقام باینری (0,1) سروکار دارند، در نتیجه به راحتی میتوانند IPها را به خاطر بسپارند و به عبارتی در این کار خبرهاند! با این تفاسیر، ارتباط بین انسان و ماشین را در زمان وبگردی چه چیزی برقرار می کند؟ احتمالاً پی بردهاید…
بله کاملاً درست است؛ DNS (Domain Name Service) این ارتباط را پیوند میدهد! زمانی که شما URL مورد نظرتان را در نوار جستجوی مرورگرتان تایپ و اینتر میکنید، رایانه درخواستی را به سرور DNS پیش فرض شما میفرستد. سپس این سرور، URL را به IP آدرس تبدیل کرده و مرورگر شما با استفاده از آن قادر به یافتن وبسایت مورد نظرتان خواهد بود.
به احتمال قوی ارائه دهندهی خدمات اینترنت (ISP) محلی شما، سرور DNS خیلی سریعی را در اختیار ندارد؛ این عامل میتواند مرورهای اینترنتی شما را آهسته کند. سریعترین سرور DNS، آن است که از نظر فیزیکی سرعت پردازش بیشتری را دارا بوده و از نظر جغرافیایی به شما نزدیک باشد. سرورهای DNS قادر به ردگیری عادات و صفحات مرور شده اینترنتی شما هستند؛ بنابراین در انتخاب سرور DNS نهایت دقت را به عمل آورید. نکتهی دیگری که قابل یادآوری است، عدم پشتیبانی برخی از شبکههای داخلی و شرکتها از سرورهای DNS فرعی است. بهتر است قبل از سوییچ کردن به اینگونه سرورها، از پشتیبانی ISP تان اطمینان حاصل کنید زیرا که در صورت تغییر سرور DNS پیش فرض برای اتصال به اینترنت با مشکلاتی مواجه خواهید شد! نکتهی آخر اینکه برای تغییر سرور DNS روتر یا مودم ADSL خود باید به پنل تنظیمات مربوطه مراجعه کرده و IP سرور DNSای که در ادامه خواهید دید را در آنجا وارد نمایید!
با ما همراه باشید تا چگونگی سوییچ به دو عدد از بهترینهای DNS را فرا بگیرید.